ویژگی‌های ادراکی دانشجویان در محتوای الکترونیکی برنامه درسی؛ دانشگاه علوم پزشکی مشهد

اهداف: همراه با گسترش فنّاوری‌های نوظهور در جهان پیشرفته و ورود آموزش الکترونیکی به عرصه تعلیم و تربیت، نظام آموزشی به‌خصوص حوزه علوم پزشکی با نیازهای جدیدی در زمینه برنامه درسی و محتوای آموزشی روبه‌رو شده است. هدف از این پژوهش، بررسی ویژگی‌های ادراکی و شناختی دانشجویان در خصوص محتوای الکترونیکی برنامه درسی بود. ابزار و روش‌ها: این پژوهش با روش توصیفی- پیمایشی در 250 نفر از دانشجویان (164 دختر و 86 پسر) آموزش الکترونیکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد در سال تحصیلی 93-1392 که به‌روش نمونه‌گیری طبقه‌ای نسبتی انتخاب شدند، انجام شد. ابزار مورد استفاده،‌ پرسش‌نامه ویژگی‌های ادراکی واندرلایند و ون‌براک بود که ویژگی‌های ادراکی را در مولفه‌های مزیت نسبی‏، سازگاری، پیچیدگی، آزمون‌پذیری و مشاهده‌پذیری می‌سنجید. تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون T تک‌نمونه‌ای انجام شد. یافته‌ها: میانگین نمره ویژگی‌های ادراکی دانشجویان (14/6±28/68) به‌طور معنی‌داری کمتر از نقطه برش 80درصدی میانگین فرضی (75) بود (0001/0=p). میانگین نمره خرده‌مقیاس مزیت نسبی (44/2±23/17) به‌طور معنی‌داری بیشتر از نقطه برش 80درصدی میانگین فرضی (16) بود (0001/0=p)، اما میانگین نمرات در خرده‌مقیاس‌های سازگاری (48/2±63/11؛ 0001/0=p)، پیچیدگی (72/1±53/13؛ 0001/0=p)، آزمون‌پذیری (33/1±37/11؛ 0001/0=p) و مشاهده‌پذیری (36/2±09/15؛ 05/0p>) از میانگین فرضی (16) کمتر بود. نتیجه‌گیری: ویژگی‌های ادراکی دانشجویان در زمینه محتوای الکترونیکی با توجه به خرده‌مقیاس‌های آن، وضعیت مطلوبی در برنامه درسی دانشگاه علوم پزشکی مشهد ندارد و فقط خرده‌مقیاس مزیت نسبی دارای شرایط مطلوبی است.